Ekstrakt z kory wierzby białej był od wieków stosowany w leczeniu różnych rodzajów gorączki i stanów zapalnych oraz w łagodzeniu bólu. Poprzez chemiczną modyfikację jego substancji czynnej naukowcy stworzyli kwas acetylosalicylowy, który stał się pierwszym „hitem” wśród leków.
Jak większość naturalnych surowców również kora białej wierzby może się pochwalić bardzo długą historią w lecznictwie. Godne uwagi jest to, że stosowanie wierzby białej ma tradycję tysięcy lat i pojawia się we wszystkich prehistorycznych cywilizacjach. Według mitologii greckiej wejście do jaskini, w której dorastał i kształcił się Zeus, władca Olimpu, było zamaskowane szpalerem białych wierzb. Bóg medycyny Asklepios nauczał swoich wyznawców – lekarzy i uzdrowicieli, że bezpłodnej kobiecie należy dać w swoim łóżku gałązkę wierzby białej, dzięki czemu w nocy obudzi się uzdrawiająca moc węża Asklepiosa i w końcu wyzdrowieje i urodzi. Asklepios jest zawsze przedstawiany z laską, wokół której owinięty jest wąż jako symbol siły i zdrowia.
Biała wierzba to wszechstronne zioło o różnorodnym zastosowaniu.
Obecnie to cudowne zioło o medycznie potwierdzonym działaniu leczniczym stosowane jest w codziennej opiece zdrowotnej. Po pierwsze, udowodniono jego działanie przeciw gorączce, dlatego też zostało nazwane naturalną aspiryną. A stamtąd był już tylko krok do odkrycia jego wpływu na promowanie snu. Logiczne jest, że chorzy przy wysokiej gorączce otrzymywali większe dawki kory wierzby białej, dzięki czemu bez problemu zasypiali i spali do rana. A ich sen był spokojny, co potwierdziło również inne działanie wierzby, a mianowicie zmniejszenie rozdrażnienia.
Jeśli kiedykolwiek byłeś poważnie chory i miałeś gorączkę, zgodzisz się, że jest to nieprzyjemny stan, który często wiąże się z drażliwością. Wyciągów i produktów z wierzby białej nie powinno zatem zabraknąć w żadnej domowej apteczce. Mogą być również z powodzeniem stosowane w leczeniu ran ropnych oraz różnego rodzaju wysypek. Pomagają również w leczeniu skóry tłustej i usuwaniu nieprzyjemnego łupieżu. W tym celu do ciepłej kąpieli dodaje się korę i liście wierzby białej. Zawierają one całą gamę przydatnych dla organizmu składników odżywczych.
Jakie składniki zawiera kora białej wierzby
Głównym składnikiem aktywnym kory wierzby jest kwas salicylowy oraz salicyna. Po przekształceniu w wątrobie mają one takie same działanie jak kwas acetylosalicylowy i są również znane jako główne składniki aktywne aspiryny®. Kwas salicylowy ma dobrze znane właściwości łagodzące i przeciwgorączkowe, a także zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi. Prawidłowe stosowanie kory wierzby białej może wyeliminować negatywny wpływ niektórych produktów zawierających kwas salicylowy na układ pokarmowy.
Jak kora białej wierzby pomaga przy bólu i stanach zapalnych
Nie trzeba dodawać, że wiele osób (z pewnością początkowo z ciekawości) skosztowało liści wierzby i młodych pędów. Delikatne, świeże pędy są słodkie, ale grubsze i starsze liście są gorzkie i niezbyt smaczne. Starsze pokolenie lubiło stosować herbatę z liści wierzby białej, która pomaga w różnych bolesnych stanach, czasem związanych z gorączką, np. dolegliwościach reumatycznych, infekcjach dróg moczowych, stanach zapalnych przewodu pokarmowego, chorobach nerek czy dróg oddechowych.
Sporo kobiet z bolesną miesiączką również odkryło to zioło. Chwalą, że nie tylko pomaga złagodzić silne i nieprzyjemne bóle, ale także niezawodnie łagodzi ich dyskomfort, który często jest nie do zniesienia i nieprzyjemny, a w efekcie niekorzystnie wpływa na jakość relacji partnerskich i rodzinną atmosferę.
Jak odkryto kwas acetylosalicylowy – aspirynę
W 1897 roku młody niemiecki naukowiec Felix Hoffmann z powodzeniem zsyntetyzował kwas acetylosalicylowy. Okazało się, że jest to na tyle stabilny związek, że może stać się odpowiednim surowcem do produkcji leku nazwanego aspiryną, który opracowała firma Bayer, dla której pracował Hoffmann. Tak narodził się pierwszy środek przeciwbólowy i rozpoczęła się jego niesamowicie zawrotna światowa kariera. Kto nie zna tych tabletek? Można je kupić na indyjskich targach na skraju lasów Ameryki Południowej lub na słynnych pływających targach w Tajlandii. Załoga Apollo 11 miała je ze sobą na Księżycu.
Jaka jest różnica w działaniu aspiryny a kory białej wierzby
Naturalne i delikatne działanie bez ryzyka działań ubocznych
Każdy lekarz w takim czy innym czasie spotkał pacjenta, który ma skłonność do nadużywania leków. To częsty, niemal codzienny problem medycyny akademickiej. Pacjentowi przepisuje się 1 tabletkę, ale jest niecierpliwy, przyjmuje 3 na raz i nawet nie myśli, że może mu to zaszkodzić.
W instrukcji stosowania aspiryny pierwszą rzeczą jest ostrzeżenie, że nadmierne spożycie może powodować krwawienia, głównie z przewodu pokarmowego, ale opisane są również rzadkie niewydolność narządów. Podobnie jest w przypadku innych leków o tym samym mechanizmie działania czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
Salicyna z kory i liści wierzby białej ma wolniejszy początek działania, ale działa niezawodnie i te nieprzyjemne, niepożądane efekty nie są dla niej opisane. Dlatego nawet medycyna akademicka zaczyna dostrzegać, że przy prawidłowym stosowaniu kory wierzby białej można wyeliminować nieprzyjemny negatywny wpływ NLPZ i leków zawierających kwas acetylosalicylowy na narządy układu pokarmowego. Podsumowując kora białej wierzby stanowi naturalne bogate źródło glikozydów salicylowych, które w organizmie człowieka przekształcane są do kwasu salicylowego bez negatywnych skutków na układ trawienny. Kora wierzby białej korzystnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne, gospodarkę hormonalną, zdrowie stawów, wzmocnienie organizmu i jego samoregenerację. Natualna aspiryna, czyli kapsułki z korą białej wierzby polecane są głównie jako suplement w leczeniu stanów zapalnych narządu ruchu oraz w profilaktyce zakrzepicy.
Kto może stosować ekstrakt z kory białej wierzby?
Stosowanie kory białej wierzby jest polecane:
- osobom, które chcą, aby ich terapia była skuteczna i pozbawiona skutków ubocznych.
- jako uzupełnienie terapii zapalenia stawów.
- wspomagająco w profilaktyce zakrzepicy, ponieważ substancja czynna kory wierzby białej, kwas salicylowy, zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów krwi.